Filmy samotność, chaos

Głównym bohaterem filmu jest strażnik w muzeum, beznadziejny pechowiec, który przez przypadek uruchamia starożytną klątwę. W rezultacie miasto zaczynają nękać widmowe stwory, które wywołują całkowity chaos.

Arthur po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego dorabia jako klaun marząc o karierze komika. Niezrozumiany przez społeczeństwo zostaje ofiarą przemocy i obiektem drwin. Pozbawiony możliwości leczenia pogrąża się coraz bardziej w swym szaleństwie.

Na horyzoncie pojawia się grzyb atomowy. Wśród mieszkańców małego i spokojnego miasteczka, Jericho w stanie Kansas, wybucha panika i przerażenie! Odcięci od reszty świata zastanawiają się czy są jedynymi Amerykanami, którym udało się przeżyć tragiczną katastrofę. Strach przed niepewną przyszłością sprawia, że mieszkańcy Jericho tracą poczucie bezpieczeństwa, a górę nad racjonalnym zachowaniem biorą emocje. Więzi łączące mieszkańców rozpadają się. Wrażliwi dostają obłędu, osobiste problemy wychodzą na pierwszy plan. Kiedy istnieje zagrożenie, że najgłębiej skrywane tajemnice ujrzą światło dzienne, znajdują się i tacy, którzy odnajdą w sobie moc i staną się bohaterami. Wraz z rozwojem sytuacji, pojawiają się kolejne teorie spiskowe. Czy mieszkańcy padli ofiarą ataku nuklearnego? Czy to koniec świata? Jeśli udało Ci się przetrwać Armageddon, co dalej? Czy warto dalej żyć?

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

Tytułowa Mowa ptaków jest językiem, jakim posługują się wykluczeni z agresywnej, hałaśliwej większości: dręczony przez dzieci nauczyciel historii, wyrzucony z pracy polonista, trędowaty kompozytor, dziewczyna sprzątająca w domu bankiera, szpotawa kwiaciarka i zafascynowana kinem uczennica. Zepchnięci na out przez reprodukujący bezmyślność system, przez skandujące „Nie-na-wi-dzę! Nie-na-wi-dzę!” stadionowe bandy nazioli; na swoją obronę mają tylko ironię, kwiaty i cytaty z klasyków.

W ostatnich dniach planety Krypton, naukowiec Jor-El wysyła swego syna na Ziemię, aby uratować go przed zagładą. Przygarnięty przez małżeństwo Kentów, Kal-El próbuje dostosować się do ludzi, co jest niezwykle trudne, gdy dysponuje się nadludzkimi mocami. W końcu udaje mu się dowiedzieć kim jest, ale sprowadza to na Ziemię kryptońskich przestępców dowodzonych przez generała Zoda.

Jest rok 2027. Kiedy umiera ostatnie narodzone 19 lat temu dziecko, ludzie tracą wiarę, że ludzki gatunek przetrwa. Adaptacja powieści Phyllis Dorothy James.

Jest rok 2013. Wojna dokonała ogromnych zniszczeń na ziemi. Technologie podupadły. Jedyną nadzieją jest nieoczekiwany przez nikogo bohater. Nie ma już autostrad, nie ma marzeń o lepszym jutrze. W kraju, który kiedyś był Stanami Zjednoczonymi Ameryki, jedyne co zostało, to grupy zastraszonych ludzi. Na horyzoncie tej opustoszałej, apokaliptycznej ziemi pojawia się tajemnicza postać wędrująca z mutem o nazwie Bill. Ten zagadkowy podróżny posiada nieuświadomiony talent: zdolność niesienia nadzieji.

Adriana żyje sama, ale nie samotnie. Przeciwnie, życie towarzyskie i znajomości - zwłaszcza z mężczyznami - są najważniejszą częścią jej egzystencji. Pracuje, a raczej ma zawsze jakieś zajęcie nieźle płatne, nie wymagające wiele więcej ponad urodę, młodość, obycie i potoczną inteligencję. Może więc to być zajęcie manicurzystki, modelki, cover-girl lub statystowanie w filmie. Zarobki wystarczają Adrianie na opłacenie niewielkiego, ale nowoczesnego mieszkania, mały samochód i modną garderobę na każdą okazję. A to najważniejsze, bo życie Adriany upływa właśnie od okazji do okazji. Jej życie "właściwe" to spotkania, przyjęcia, wizyty w lokalach, wycieczki do kina lub na weekend za miasto. Partnerzy zmieniają się często i bywają różni.

Mężczyzna budzi się w niebieskim pokoju. Utknął w jego wnętrzu. Nie może z niego uciec. Tylko okno daje mu możliwość, by mógł skontaktować się ze światem zewnętrznym. Jednak filtruje ono rzeczywistość w sposób dość osobliwy.